Ανακοινώσεις της επιστημονικής ομάδας του Φυσικοθεραπευτηρίου μας σε επιστημονικά και διεθνή συνέδρια σχετικά με τον κλάδο της Φυσικοθεραπείας και γενικότερα της υγείας.
E. Spyropoulos1, G.Moros2, G. Athanassiou3
Work Related Upper Limb Disorders (WRULDs) are long-lasting conditions which affect the muscles, tendons, ligaments, of the neck, shoulders, and arms [Ireland, 1998]. Even small loads maintained over a long period of time may increase the risk of WRULDs through accumulated fatigue and gradual reduction of tissue tolerance [Kumar, 2001]. The aim of the present work was to detect possible indicators of upper limb fatigue accumulation using data of kinematic parameters derived from a video recording repetitive task.
Laser και φυσικοθεραπεία – Επιστημονικό υπόβαθρο και κλινική εμπειρία
Γεώργιος Μώρος
Φυσικοθεραπευτής
Περίληψη
Σκοπός:
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αναδείξει, μέσα από τη διαθέσιμη βιβλιογραφία, αρθρογραφία και την κλινική εμπειρία την αποτελεσματικότητα της χρήσης των Low Level Laser Therapy (LLLT) σε ασθενείς που χρίζουν φυσικοθεραπείας.
2008 Ιούνιος 12-14 Πάτρα
1ο Συνέδριο Αρθροσκόπησης
Γ. Μώρος (1), Δ. Ντουραντώνης (2)
(1) Φυσικοθεραπευτής, Νοσηλευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
(2) Ιατρός, Φυσικοθεραπευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η προσπάθεια αξιολόγησης των μυϊκών ελλειμμάτων και των εκτεινόντων και των καμπτήρων του γόνατος σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρθροσκοπική συνδεσμοπλαστική ΠΧΣ.
2008 Νοέμβριος 14-16, Αθήνα
22ο Συνέδριο Φυσικοθεραπείας, "Σ'υνδρομα Στάσεις και διαταραχές βάδισης-εργονομία"
Δ. Ντουραντώνης (1), Γ. Μώρος (2)
(1) Ιατρός, Φυσικοθεραπευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
(2) Φυσικοθεραπευτής, Νοσηλευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ.Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει τα πιθανά παθολογικά πρότυπα βάδισης που παρατηρούνται μετά από συνδεσμοπλαστική προσθίου χιαστού συνδέσμου. Είναι γνωστό ότι ο τραυματισμός και στη συνέχεια η αποκατάσταση του ΠΧΣ οδηγεί σε διαφοροποιήσεις στην κινητική, στην κινηματική, στην μυϊκή ισχύ και στα ενεργητικά πρότυπα βάδισης του κάτω άκρου(13,14,15). Οι διαφοροποιήσεις αυτές μπορούν να αποδοθούν σε μυϊκή αδυναμία και νευρομυϊκό επαναπρογραμματισμό ως απάντηση στον πόνο και την αστάθεια του γόνατος με απώτερο σκοπό την αποφυγή επανατραυματισμό κατά τη διάρκεια της βάδισης(1,2,3).
2007 Νοέμβριος 23-25, Αθήνα
17ο Ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικοθεραπείας, "Μυικό Σύστημα"
Τρόπος παρουσίασης: M.S Powerpoint 2003
Ντουραντώνης Δημήτρης (1,2,3), Μώρος Γεώργιος (2,3), Τζίφα Νοκολίτσα (2)
(1) Ιατρός
(2) Φυσικοθεραπευτής - Φυσικοθεραπευτρια
(3) Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
ΣΚΟΠΟΣ: Η μυασθένεια Gravis είναι μια χρόνια νευρομυϊκή διαταραχή η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διαφόρου βαθμού νευρολογική δυσλειτουργία. Η κλινική εικόνα των ασθενών αποτελεί τις περισσότερες φορές διαγνωστικό πρόβλημα για τον οικογενειακό γιατρό ο οποίος δεν είναι εξοικειωμένος με τις διαγνωστικές μεθόδους αλλά και τη θεραπεία της μυασθένειας Gravis¬¬¬.
Πρόκειται για ένα επίκτητο αυτοάνοσο νόσημα με πολυκλωνικά IgG αντισώματα τα οποία κατευθύνονται για των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης (AchR) (αντιγόνο) προκαλώντας μείωση του αριθμού τους στη μετασυναπτική μεμβράνη. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η νευρομυϊκή διαταραχή της αγωγής του ερεθίσματος. Γίνεται λοιπόν προφανές ότι πρόκειται για μια νόσο η οποία προσβάλει την νευρομυϊκή σύναψη χωρίς ωστόσο να προκαλεί καμία ιστολογική αλλαγή στη μυϊκή ίνα.
Η νόσος ανήκει σε μια μεγαλύτερη κατηγορία ασθενών οι οποίες καλούνται μυοπάθειες ή παθήσεις της νευρομυϊκής σύναψης και αποτελεί την καλύτερα μελετημένη από αυτές νόσο.
2007 Νοέμβριος 23-25, Αθήνα
17ο Ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικοθεραπείας, "Μυικό Σύστημα"
Τρόπος παρουσίασης: M.S Powerpoint 2003
Ντουραντώνης Δημήτρης (1,2,3), Μώρος Γεώργιος (2,3), Τζίφα Νοκολίτσα (2)
(1) Ιατρός
(2) Φυσικοθεραπευτής - Φυσικοθεραπευτρια
(3) Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
ΣΚΟΠΟΣ: Είναι γνωστό ότι για να προκληθεί μυϊκή σύσπαση είναι απαραίτητη η ύπαρξη του κατάλληλου νευρικού ερεθίσματος.
Κάθε σκελετικός μυς νευρώνεται από ένα ή από περισσότερα νεύρα. Στα άκρα, στην κεφαλή και στον τράχηλο η νεύρωση γίνεται από ένα νεύρο αλλά οι μεγάλοι μύες του κοιλιακού τοιχώματος νευρώνονται από πολλά νεύρα έχοντας διατηρήσει την εμβρυϊκή μεταμερή τους νεύρωση (νευροτομιακή). Τα νεύρα ενός μυός εισέρχονται σ΄αυτόν από μια θέση κατά το δυνατόν σταθερή, τη νευραγγειακή πύλη. Το νεύρο του μυός περιέχει κινητικές και αισθητικές ίνες.
Φτάνοντας στη μυϊκή ίνα η νευρική ίνα αποβάλλει το μυελώδες έλυτρο και αναλύεται σε κλαδίσκους καθένας από τους οποίους καταλήγει ως γυμνός άξονας και αποτελεί το νευρικό στοιχείο της τελικής κινητικής πλάκας. Το άκρο της είναι διογκωμένο σαν κομβίο και περιέχει πολλά μιτοχόνδρια
Στη θέση της τελικής κινητικής πλάκας η επιφάνεια της μυϊκής ίνας είναι διογκωμένη και αποτελεί το μυϊκό στοιχείο της νευρομυϊκής σύναψης.
Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να αναλύσει κατά το δυνατό αναλυτικότερα ακόμα και σε επίπεδο υποδοχέων τον τρόπο που γίνεται η μεταβίβαση της νευρικής ώσης από το νευρικό στοιχείο της τελικής κινητικής πλάκας στην μυϊκή ίνα έτσι ώστε να επιτευχθεί η μυϊκή συστολή.
2005 Νοέμβριος 4-6,Αθήνα
Συνέδριο Ε.Ε.Ε.Φ, "Κλινική Φυσικοθεραπεία (Ειδικά Πεδία και Εφαρμογές)"
ΜΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.1, ΓΙΑΝΝΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ.2
1. ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ Π. Ε. 18.24, Εργ. συνεργάτης Α.Τ.Ε.Ι. Αιγίου, ΚΕΝΤΡΟ ΦΥΣ/ΚΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, ΠΑΤΡΑ.
2. ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ, ΛΕΚΤΟΡΑΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Π.Π.Γ.Ν. ΠΑΤΡΩΝ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Τα ακρωτηριαστικά τραύματα αποτελούσαν και αποτελούν αιτία απώλειας ενός ή περισσοτέρων μελών του ανθρωπίνου σώματος. Οι σύνθετες κακώσεις των οστών, των μυών, των νεύρων και των αγγείων καθιστούν την χειρουργική τους αντιμετώπιση ιδιαίτερα δύσκολη αλλά και επικίνδυνη. Ο ακρωτηριασμός πολλές φορές αποτελεί μέθοδο επιλογής προκειμένου να διασωθεί η ζωή του ίδιου του ασθενούς. Αυτό μάλιστα συμβαίνει άμεσα κατά την εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο αμέσως μετά τον τραυματισμό του.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει τη σπουδαιότητα της φυσικοθεραπευτικής (ηλεκτροθεραπευτικής) αντιμετώπισης στην αποκατάσταση των επανασυγκολλημένων άνω άκρων, στο ύψος του βραχιονίου και την λειτουργική, αισθητική και κινητική αποκατάσταση του χεριού.
2008 Σεπτέμβριος,10-13 Πάτρα
14ο Ετήσιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Ιατρικής
Δίδεται η παρουσίαση...
2008 Ιούνιος, 12-14 Πάτρα
1ο Συνέδριο Αρθροσκόπισης Αθλητικών κακώσεων ΝΔ Ελλάδος
Δ. Ντουραντώνης (1), Γ. Μώρος (2)
(1) Ιατρός, Φυσικοθεραπευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
(2) Φυσικοθεραπευτής, Νοσηλευτής, Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ.Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει τα πιθανά παθολογικά πρότυπα βάδισης που παρατηρούνται μετά από συνδεσμοπλαστική προσθίου χιαστού συνδέσμου. Είναι γνωστό ότι ο τραυματισμός και στη συνέχεια η αποκατάσταση του ΠΧΣ οδηγεί σε διαφοροποιήσεις στην κινητική, στην κινηματική, στην μυϊκή ισχύ και στα ενεργητικά πρότυπα βάδισης του κάτω άκρου(13,14,15). Οι διαφοροποιήσεις αυτές μπορούν να αποδοθούν σε μυϊκή αδυναμία και νευρομυϊκό επαναπρογραμματισμό ως απάντηση στον πόνο και την αστάθεια του γόνατος με απώτερο σκοπό την αποφυγή επανατραυματισμό κατά τη διάρκεια της βάδισης(1,2,3).
2003 Μαίος 24, Πάτρα
Αθλητιατρική Ημερίδα με θέμα "Αθλητισμός, Αθληττής και υγεία"
Δίδεται η παροσυσίαση...
2001 Δεκέμβριος 7-9,
15ο Συνέδριο Φυσικοθεραπείας, Αθήνα
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΗΛΗΣ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ D.R.S.
ΜΩΡΟΣ Γ. (1), ΠΛΕΣΣΑΣ Σ. (2)
(1) Κέντρο Φυσ/κής Αποκατάστασης, Πάτρα
(2) Ορθοπαιδική κλινική Π.Π.Γ.Ν.Π.
Σκοπός: Η αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος της μεθόδου D. R. S. (Decompression, Reduction,Stabilization) σε ασθενείς με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου Ο. Μ. Σ. Σ.
Υλικό: Στην παρούσα μελέτη υποβλήθηκαν 107 ασθενείς (Άνδρες : 52, Γυναίκες :55 ) με ηλικία από 17 έτη έως 80 έτη. Οι ασθενείς παρουσίαζαν εντόνου βαθμού κλινική συμπτωματολογία επί της Ο. Μ. Σ. Σ. κ΄ του Ισχίου που αναφαίρετο χρονικά από ένα (1) μήνα έως και δέκα (10) χρόνια. Τα απεικονιστικά ευρήματα των ασθενών ήταν κήλη / ες μεσοσπονδυλίου δίσκου διαμέτρου από 6mm έως και 1,5cm. Οι παραπάνω ασθενείς ήταν υποψήφιοι για χειρουργική αποκατάσταση της αντίστοιχης βλάβης.
2009 Mάρτιος 13-15 Αθήνα
2ο Πανελλήνιο συνέδριο Αθλητιατρικής
Κήλη Μεσοσπονδύλιου δίσκου στους αθλούμενους - Συντηρητική αντιμετώπιση με τη μέθοδο DRS
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΗΛΗΣ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ D.R.S
ΜΩΡΟΣ Γ (2,3), ΠΛΕΣΣΑΣ Σ (1), ΝΤΟΥΡΑΝΤΩΝΗΣ Δ (1,2,3)
(1) Ιατρός
(2) Φυσικοθεραπευτής
(3) Εργαστηριακός Συνεργάτης Τμ. Φυσικοθεραπείας Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας
Σκοπός: Η αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος της μεθόδου D. R. S. (Decompression, Reduction,Stabilization) σε ασθενείς με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου Ο. Μ. Σ. Σ.
2008 Οκτώβριος 17-19, Αθήνα
18ο Ετήσιο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Φυσικοθεραπείας, "Αξιολογηση και αποκατάσταση Παθήσεων του άνω άκρου"
ΣΚΟΠΟΣ: Η διατομή των καμπτήρων τενόντων στη Ζώνη II είναι ίνας πάρα πολύ συχνός τραυματισμός ο οποίος όμως μπορεί να αφήσει μεγάλα ελλείμματα λειτουργικότητας στην άκρα χείρα οδηγώντας τον ασθενή ακόμα και σε μόνιμη λειτουργική ανικανότητα. Σκοπός της παρούσας αρθρογραφικής ανασκόπησης είναι η συγκριτική παρουσίαση των κυριοτέρων πρωτοκόλλων πρώιμης ενεργητικής κινητοποίησης που εμφανίζονται στην αρθρογραφία και εφαρμόζονται μετά από συρραφή καμπτήρων τενόντων στη Ζώνη II.
1998 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 04-06
6ο Συμπόσιο Φυσιατρικής & Φυσικοθεραπείας,"Χρόνιες Παθήσεις Ι" Αργοστόλι ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΜΩΡΟΣ
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
Σκοπός:
Η σπουδαιότητα του CYBEX NORM 770, στην λειτουργική αποκατάσταση της δύσκαμπτης άρθρωσης του γόνατος
Υλικό – Μέθοδος
22 ασθενείς με μετεγχειρητική δυσκαμψία γόνατος εκ των οποίων 15 άνδρες και 7 γυναίκες ηλικίας: από 12 ετών έως 60 ετών. Μέσος όρος ηλικίας: 31 έτη. Το εύρος της κίνησής τους κυμαινόταν από 0 – 0 – 10 έως 0 – 0 – 65 μοίρες και όλοι είχαν χειρουργηθεί. Όλοι δε προσήλθαν και υποβλήθηκαν στη διαδικασία κινητοποίησης με το Cybex Norm cpm 770, μετεγχειρητικά 2 12 μήνες αργότερα και μάλιστα όταν το πρόγραμμα κινητοποίησης το οποίο είχαν ακολουθήσει μέχρι τότε είχε αποτύχει.