Πρόκειται για την άρθρωση με την μεγαλύτερη κινητικότητα. Αποτελείται από τρείς (3) ανατομικές αρθρώσεις:
καθώς και απο δύο (2) λειτουργικές:
Το άνω πέρας του βραχιονίου αποτελείται από την κεφαλή (1), το μείζων βραχιόνιο όγκωμα (3), το έλασσων βραχιόνιο όγκωμα (2) όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα, τον ανατομικό και τον χειρουργικό αυχένα και την μεταξύ τους μετάφυση.
Η ωμοπλάτη έρχεται σε επαφή με το οπίσθιο θωρακικό τοίχωμα από την 2η-7η πλευρά. Για τις πρώτες 30 μοίρες απαγωγής του βραχιονίου η ωμοπλάτη παραμένει σταθερή. Στη συνέχεια για κάθε 10 μοίρες κίνησης απαγωγής του βραχιονίου, η ωμοπλάτη κινείται 5 μοίρες . Μέχρι την πλήρη απαγωγή του βραχίονα η στερνοκλειδική κινείται 40 μοίρες και η ακρωμιοκλειδική 20 μοίρες. Η αρθρική επιφάνεια της ωμογλήνης καλύπτει μόνο το 1/3 της αρθρικής επιφάνειας της κεφαλής του βραχιονίου και έτσι προκύπτει η μεγάλη ελευθερία κινήσεων του ώμου. Λόγω της ιδιαίτερης αυτής ανατομίας ο ώμος υπολλείπεται σταθερότητας έναντι λειτουργικότητας. Ο λόγος αυτός αποτελεί και το αίτιο συχνότερων τραυματισμών του ώμου έναντι των άλλων αρθρώσεων οι οποίες λόγω της ανατομικής τους κατασκευής αλλά και της περιορισμένης λειτουργικότητας τους, σε σύγκριση με τον ώμο, τραυματίζονται σπανιότερα.
Η επιστημονική μας προσέγγιση, στην αποκατάσταση των προβλημάτων που αφορούν αυτή την ιδιαίτερη άρθρωση του ανθρωπίνου σώματος, σε συνδυασμό με το άρτια εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό και την υψηλή τεχνολογική υποδομή, αποτελούν λόγους για τους οποίους άρρωστοι και ασθενείς, μας εμπιστεύονται.
