Ενδείκνυται σε ασθενείς με: κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, εκφύλιση μεσοσπονδυλίου δίσκου, νόσο των αρθρικών επιφανειών, στένωση των μεσοσπονδυλίων διαστημάτων, μετεγχειρητικό πόνο και υποτροπές καθώς επίσης και σε χαμηλή οσφυαλγία μη καθοριζόμενη ειδικά.
Αντενδείκνυται δε σε: εγκυμοσύνη, προηγούμενη οσφυϊκή ένωση, (σπονδυλοδεσία), μεταστατικό καρκίνο, μεγάλου βαθμού οστεοπόρωση (μεγαλύτερο του 45%), κατάγματα της σπονδυλικής στήλης κάτω από το επίπεδο Ο1, ανεύρυσμα αορτής διαγνωσμένο κατόπιν κλινικής ή απεικονιστικής εξέτασης, βάρος μεγαλύτερο των 135 kgr., ημιπληγία ή σημαντική παρά – πάρεση.
Ο μηχανισμός δράσης είναι αντίθετος απ΄ αυτόν της κλασικής έλξης η οποία διεγείρει τους υποδοχείς διάτασης των παρασπονδυλικών μυών πράγμα το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την μυϊκή τους σύσπαση και κατά συνέπεια την αύξηση της ενδοδισκικής πίεσης . Η μέθοδος drs παρακάμπτοντας τη διέγερση των υποδοχέων διάτασης των παρασπονδυλικών μυών δεν δημιουργεί μυϊκή σύσπαση πράγμα το οποίο συμβάλει στην ελάττωση της ενδοδισκικής πίεσης , την εισρόφηση της κήλης στο εσωτερικό του ινώδους δακτυλίου, την διευκόλυνση της εισροής οξυγόνου και λοιπόν συστατικών και στοιχείων στον μεσοσπονδύλιο δίσκο.
Υλικό: Στη μελέτη μας υποβλήθηκαν 389 ασθενείς εκ των οποίων οι 256 ήταν άνδρες και οι 133 γυναίκες με ηλικία από 17 έως και 80 έτη. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν για τους άνδρες τα 49 έτη και για τις γυναίκες τα 52 έτη. Η κλινική εξέταση επιβεβαίωνε την αναφερόμενη συμπτωματολογία των ασθενών η οποία προσδιοριζόταν χρονικά από 1 μήνα έως και 10 έτη , ενώ στα απεικονιστικά ευρήματα(αξονικές ή μαγνητικές τομογραφίες) παρατηρήθηκαν κήλη / ες μεσοσπονδυλίου δίσκου διαμέτρου από 6mm- 1,5cm οι οποίες αφορούσαν τα μεσοσπονδύλια διαστήματα Ο3 – Ι1. Θα πρέπει μάλιστα να σημειώσουμε ότι όλοι οι παραπάνω ασθενείς ήταν υποψήφιοι για χειρουργική αποκατάσταση της αντίστοιχης βλάβης.
Μέθοδος: Το πλήρες θεραπευτικό πρωτόκολλο της μεθόδου DRS προβλέπει 20 συνεδρίες, εκτελούμενες μία ανά ημέρα από Δευτέρα έως Παρασκευή , διάρκειας 45΄ ανά ημέρα. Σάββατο και Κυριακή ξεκούραση.
Αποτελέσματα: Από του 389 ασθενείς ολοκλήρωσαν οι 309 (ποσοστό 80% των αρχικώς προσερχόμενων) ενώ οι υπόλοιποι 80 (ποσοστό 20% των αρχικώς προσερχόμενων) διέκοψαν τη θεραπεία. Από τους 309 ασθενείς που αποπεράτωσαν το θεραπευτικό πρωτόκολλο της μεθόδου DRS, κλινική βελτίωση παρουσίασαν οι 222 ασθενείς, ποσοστό 72% , ενώ σε 87 ασθενείς, ποσοστό 28% το αποτέλεσμα ήταν μέτριο έως ανύπαρκτο. Από τους 87 ασθενείς, το 21% αρκέστηκε στο φτωχό ή μέτριο θεραπευτικό αποτέλεσμα, το 3% υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση ενώ σε ποσοστό 4% η συμπτωματολογία αποδόθηκε σε άλλη αιτία. Θα πρέπει να σημειωθεί δε ότι σε κανένα ασθενή δεν προκλήθηκε βλάβη ή περαιτέρω επιδείνωση της προϋπάρχουσας βλάβης. Στην αξονική και μαγνητική τομογραφία που ακολουθούν διακρίνεται ο βαθμός αποκατάστασης της κήλης του μεσοσπονδύλιου δίσκου συγκριτικά πριν και μετά.
Εικ. 1 - Αξονική τομογραφία
Εικ 2.Μαγνητική τομογραφία
Συμπέρασμα: Η μέθοδος DRS όπως αποδεικνύεται από την έρευνά μας, μπορεί να προσφέρει σημαντικό θεραπευτικό αποτέλεσμα στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και ως εκ τούτου να αποφευχθεί η χειρουργική παρέμβαση. Ωστόσο ευρύτερες μακροπρόθεσμες και με μεγαλύτερο αριθμό ασθενών μελέτες θα πρέπει να εκπονηθούν προκειμένου να επιβεβαιώσουν τη χρησιμότητά της.